Τα παρακάτω είναι αποσπάσματα από ομιλίες του Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα,
και αναφέρονται στο βιβλίο Sadhana - Ο Εσωτερικός Δρόμος,
και αναφέρονται στο βιβλίο Sadhana - Ο Εσωτερικός Δρόμος,
των Ελληνικών Εκδόσεων Σάτυα Σάι.
Αλήθεια είναι η αιώνια πραγματικότητα, η ουσία πίσω από τα φαινόμενα. Η αλήθεια βρίσκεται μέσα μας, ασύλληπτη από τις αισθήσεις μας, και όμως η μόνη πραγματική.
Κάθε άνθρωπος θα πρέπει να βρει την απάντηση στα ερωτήματα: "ποιος είμαι;" "από που ήρθα;", "ποιος είναι ο σκοπός και το νόημα της ζωής", "ποιος είναι ο προορισμός μου;" Είναι προτιμότερο να αναρωτιέται κανείς από τώρα και να αναζητά την απάντηση, παρά να περιμένει μέχρι να είναι πολύ αργά.
Η νοημοσύνη πρέπει να ερευνά όσο καλύτερα μπορεί τα βασικά ερωτήματα: γιατί η τωρινή γέννηση; πού οδηγεί αυτή η ζωή; από πού ξεκινάει αυτή η περιπέτεια; τι επίδραση έχουν οι πράξεις του ανθρώπου σ’ αυτή τη ζωή, αλλά και στις επόμενες; Η συνείδηση πρέπει να βυθίζεται στη Θεότητα, που είναι και η ουσία της ύπαρξής της.
Υπάρχει μία και μόνη Αλήθεια και αυτή είναι Θεϊκό Πνεύμα [Άτμα]. Το να ταυτίζεστε με το Θεϊκό Εαυτό σας ισοδυναμεί με το να ενώνεστε με τον Θεό.
Κύριος σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης είναι να νιώσει τον Θεό και να ενωθεί με τη Δόξα Του. Όλες οι άλλες νίκες είναι μάταιες.
H ζωή είναι μια ευκαιρία που έχει παραχωρηθεί στον καθένα, όχι για να τρώει και να πίνει, αλλά για να πετύχει κάτι ευγενέστερο και ανώτερο, να κυριαρχήσει στον εαυτό του και να βυθιστεί στη Θεία Πραγματικότητα.
Είναι λάθος να σκέφτεται κανείς πως «ο Θεός βρίσκεται μόνο εδώ», ή ότι «ο Θεός δεν είναι εκεί».
Ο Θεός είναι δίπλα σου. Τράβηξε το πέπλο της άγνοιας. Άνοιξε τα κλειστά σου μάτια, ο Θεός είναι εδώ, μπροστά σου, αλλά η ομίχλη των αισθησιακών απολαύσεων, σου Τον κρύβει. Άναψε το φως και τότε το σκοτάδι θα εξαφανιστεί και θα φανερωθεί ο Θεός.
Ο Θεός υπάρχει μέσα σου. Όπως μια γυναίκα φοβάται ότι έχασε το κολιέ της, αλλά ανακαλύπτει περνώντας μπροστά από τον καθρέφτη ότι το έχει γύρω από το λαιμό της, έτσι και ο άνθρωπος ανακαλύπτει ότι ο Θεός είναι μέσα του, όταν κάποιος Δάσκαλος του το υπενθυμίσει.
Ο Θεός είναι πανταχού Παρών.
Σπείρε στον αγρό τής καρδιάς σου σπόρους από αγαθές σκέψεις, σκέψεις γεμάτες ταπεινοφροσύνη. Πότισέ τον με τα νερά της αγάπης. Προστάτεψε με θάρρος τα σπαρτά καθώς θα μεγαλώνουν. Δώσε τους για τροφή το λίπασμα της συγκέντρωσης. Τότε, αφού τα αφιερώσεις στο Θεό, τα φυτά θα αποδώσουν τη σοδειά της αιώνιας σοφίας. Θα αντιληφθείς ότι εσύ είσαι Αυτός. Θα σου αποκαλυφθεί αυτή η αλήθεια, ότι είσαι Αυτός. Πάντοτε ήσουν Αυτός, μόνο που μέχρι τη στιγμή της αποκάλυψης δεν το ήξερες.
Μη φαντάζεσαι πως οι άλλοι είναι διαφορετικοί από σένα. Eίναι «εσύ», σε άπειρες αντανακλάσεις. Όλοι είστε σπίθες της ίδιας φλόγας.
Όλες οι ενέργειες είναι δικές Του. Αυτός εμπνέει, Αυτός βοηθάει, Αυτός εκτελεί, Αυτός απολαμβάνει, Αυτός χαίρεται, Αυτός σπέρνει, Αυτός θερίζει. Μόνο Αυτός υπάρχει, γιατί όλη αυτή η πολλαπλότητα δεν είναι παρά Αυτός που αναγνωρίζεται μέσα από τον καθρέφτη της Φύσης.
Ό,τι κι αν σου συμβεί και όποτε συμβεί εξαρτάται απόλυτα από τη Χάρη του Θεού.
Ο άνθρωπος παγιδευμένος στον υλικό κόσμο δεν αντιλαμβάνεται το γεγονός ότι είναι μέρος του θείου Δημιουργού. Ταυτίζει τον εαυτό του με το φυσικό του περίβλημα (το σώμα), μέσα στο οποίο είναι εγκλωβισμένος. Μένει τυφλός μπροστά στην αλήθεια της ενότητας όλων των υπάρξεων μέσα στο Ένα Παγκόσμιο Απόλυτο.
Μην ξεγελιέσαι από ό,τι βλέπεις.
Aυτό που δεν βλέπεις με τα μάτια σου είναι πολύ πιο σημαντικό.
Ξέφυγε από τα είδωλα, τις εικόνες και τα ομοιώματα. Για το πνευματικό σχολείο αυτά είναι υλικά του Νηπιαγωγείου. Αναζήτησε τη Θεία Ενέργεια, που δεν περιορίζεται ούτε από Όνομα ούτε από Μορφή.Ανυψώσου στα ουράνια ύψη του Ενός, του Αγνού, Αυτού που είναι πέρα από κάθε ιδιότητα.
Απαρνήσου την ιδέα ότι είσαι ξεχωριστή ύπαρξη. Να βλέπεις τον εαυτό σου μέσα σε όλες τις υπάρξεις και όλες τις υπάρξεις μέσα στον εαυτό σου. Η σημαντικότερη απάρνηση είναι η απάρνηση της αίσθησης του εγώ που σε δένει με την προσωρινή σου κατοικία, το σώμα, που δεν είναι παρά ένα δεμάτι από κόκαλα και σάρκα, ένα κέλυφος με όνομα και μορφή.
Το «Ένα» ακτινοβολεί μέσα στους πολλούς και μέσα από όλα. Όλα είναι το ΕΝΑ.Το «Ένα» θέλησε να εκδηλωθεί με πολλές μορφές, για να χαρεί την πολλαπλότητά Του και να φανερωθεί μέσα σε ολόκληρη την ποικιλία του σύμπαντος. Αυτή είναι η Αλήθεια.
Καθώς προχωράς στο δρόμο, βλέπεις τη σκιά σου να πέφτει πάνω στο χώμα ή στη λάσπη, σε λακκούβες ή σε υψώματα, στα βρεγμένα ή στα στεγνά μέρη της γης. Η σκιά και οι εμπειρίες της αυτές δεν είναι ούτε αιώνιες, ούτε αληθινές. Κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει να πειστείς ότι κι «εσύ» δεν είσαι παρά μόνο η σκιά του Θεού. Στην ουσία δεν είσαι ούτε το «εσύ», αλλά ο ίδιος ο Θεός.
Ο άνθρωπος που ζει μέσα στην άγνοια, αιχμάλωτος στα δίχτυα της πλάνης, πιστεύει πως η εγκόσμια ύπαρξη είναι παντοτινή πηγή ευτυχίας.
Όταν λές «το σώμα μου, ο νους μου», αυτό υποδεικνύει ότι είσαι διαφορετικός από αυτά.
Στην πραγματικότητα όμως, είσαι το Πνεύμα , το Άτμα, ο Κύριος, ο αφέντης.
Πρώτα απόκτησε μια ξεκάθαρη αντίληψη της φύσης του σκοπού και ονόμασέ τον όπως θέλεις: Θεό, Αρετή ή Παγκόσμιο Απόλυτο. Κατανόησε το μεγαλείο Του, την ευεργεσία Του και τη μεγαλοπρέπειά Του. Αυτή η κατανόηση θα σε παρακινεί και θα σε παροτρύνει προς αυτό το σκοπό. Το Οικουμενικό, του οποίου εσύ είσαι μια μονάδα, είναι αγνό, αληθινό, χωρίς εγώ, απεριόριστο και παντοτινό. Να διαλογίζεσαι πάνω σ’ Αυτό, και τότε θα εκδηλώνεται καθημερινά όλο και περισσότερο η αλήθεια, η αγνότητα και η αιωνιότητα που υπάρχουν μέσα σου.
Ο άνθρωπος πρέπει να οπλίζεται με σθένος. Δεν πρέπει να καταφεύγει στο ψεύδος και την αδικία, που είναι συνέπειες της δειλίας. Η δειλία γεννιέται όταν δέχεσαι ως αλήθεια μια κατώτερη εικόνα του εαυτού σου. Πιστεύεις πως είσαι το κέλυφος, ενώ στην πραγματικότητα είσαι ο πυρήνας. Αυτό είναι το μεγάλο λάθος... Όσο λες «εγώ είμαι», θα υπάρχουν αναπόφευκτα τα δεσμά του φόβου. Από τη στιγμή, όμως, που θα καταλάβεις και θα πεις «Εγώ είμαι το θείο Πνεύμα, το Αιώνιο Απόλυτο», τότε αποκτάς ακατανίκητη δύναμη.
Επιθυμείς να αποφύγεις τις συνέπειες της γέννησης και τα επακόλουθα του θανάτου. Επιθυμείς τη γαλήνη και την ευτυχία. Πρέπει, όμως, να εξαγνίσεις το νου και αυτό θα γίνει μόνο όταν ταυτίσεις τον εαυτό σου με το Άτμα, τον πραγματικό εσωτερικό εαυτό, και όχι με το σώμα, που είναι το κλουβί του Άτμα.
Όπως το θεμέλιο είναι η βάση ενός οικοδομήματος, και η ρίζα το στήριγμα ενός δέντρου,
έτσι και η αλήθεια είναι το στήριγμα της ζωής του ανθρώπου.
Να αναζητάς ακατάπαυστα την αλήθεια. Την αναζήτηση αυτή πρέπει να τη συνεχίζεις με κάθε σου σκέψη, με κάθε σου λόγο και με κάθε σου πράξη. Αλήθεια δεν είναι απλώς αυτό που μια δεδομένη στιγμή σας φαίνεται σαν γεγονός - η Αλήθεια είναι αιώνια, διαχρονική, αναλλοίωτη, υπερβαίνει το χρόνο και το χώρο. Πρέπει να φροντίζεις η αλήθεια που λές, να μην σκανδαλίζει, να μην πληγώνει, να είναι ευχάριστη, ωφέλιμη και ευεργετική. Ο λόγος που ξεστομίζεις δεν πρέπει να εξοργίζει, να προκαλεί στεναχώρια η θυμό, μα ούτε και να βλάπτει κανέναν. Αλήθεια που λέγεται με τέτοιο τρόπο υπερβαίνει όλους τους κοινωνικούς φραγμούς. Aυτή η αλήθεια έχει πνευματική διάσταση και ισχύει παντού και πάντα.
Ρωτάς με ποιο τρόπο πρέπει να αρχίσεις την αναζήτηση της Αλήθειας. Καταρχήν πρέπει να διακρίνεις μεταξύ αλήθειας και της αναλήθειας, μεταξύ του φαινομενικού και του πραγματικού. Αυτό που φαίνεται αληθινό την μια στιγμή μπορεί να αλλάξει την επόμενη. Επί πλέον, ό,τι φαίνεται αληθινό, μπορεί να μην είναι πραγματικά αληθινό, όπως π.χ. το γεγονός ότι ο ήλιος "ανατέλλει στην Ανατολή και δύει στη Δύση." Στην πραγματικότητα ο ήλιος ούτε ανατέλλει, ούτε δύει: είναι η περιστροφή της γης γύρω από τον άξονα της αυτό που δημιουργεί το φαινόμενο της ανατολής και της δύσης του ήλιου.
Η άγνοια της αλήθειας είναι η αιτία κάθε λύπης.
Το ορατό Σύμπαν είναι η φαινόμενη μορφή του Θεού!