«Ο καθένας πρέπει να ακολουθεί τη θρησκεία του με ειλικρίνεια. Ένας Χριστιανός θα πρέπει να είναι καλός Χριστιανός. Ένας Ινδουιστής θα πρέπει να είναι καλός Ινδουιστής. Ένας μουσουλμάνος θα πρέπει να είναι καλός Μουσουλμάνος. Αφήστε τον καθένα να είναι αληθινός ακόλουθος της θρησκείας του. Κανείς δεν θα πρέπει να κριτικάρει ή να μισεί τη θρησκεία του άλλου. Οι Μουσουλμάνοι δεν πρέπει να μισούν τους Ινδουιστές, ούτε οι Ινδουιστές να μισούν τους Μουσουλμάνους. "Όλοι είναι Ένα. Να φέρεστε με τον ίδιο τρόπο σε όλους", διεκήρυξε ο Ιησούς. Ο Θεός είναι Ένας και είναι κοινός για όλους».
- Σάτυα Σάι Μπάμπα, 4 Απριλίου 1996
Συχνά με ρωτούν φίλοι, καθότι είμαι Χριστιανή: «Πώς συμφιλιώνεσαι με την πίστη σου στον Σάι Μπάμπα; Δεν υπάρχει σύγκρουση στην πίστη αυτή;» Οφείλω να πω, ότι πρέπει να είμαι πολύ προσεκτική όσον αφορά το σε ποιόν φανερώνω την αγάπη μου για τον Σάι, καθώς πολλοί Χριστιανοί είναι ευαίσθητοι στο να έχουν μια μορφή λατρείας άλλη εκτός από τον Ιησού. Για έναν Χριστιανό μπορεί να είναι περίπλοκο, λόγω του ότι πολλά τελετουργικά στοιχεία, η γλώσσα, τα ρούχα και η φιλοσοφία στον Οργανισμό Σάτυα Σάι φαίνονται ινδοκεντρικά. Λοιπόν, η απάντηση είναι απλή. Τους εξηγώ ότι ο Οργανισμός Σάτυα Σάι αποτελεί ένα αμάλγαμα πίστης παγκοσμίως, αγκαλιάζοντας όψεις από όλες τις θρησκείες ισότιμα. Γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και άλλες Χριστιανικές εορτές καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, παράλληλα με εορτές άλλων θρησκειών, με την ίδια ένταση.
Μεγάλωσα στην Αυστραλία την εποχή της κοινωνικής επανάστασης. Όταν ήμουν μικρή στο Δημοτικό, γύρισα σπίτι μπερδεμένη με την κατάστασή μου και για να γίνω πιο σαφής, δεν ήξερα σε ποια θρησκεία ανήκω. Το σχολείο είχε την τάση να μας ταξινομεί σε κατηγορίες, τάξεις και θρησκευτικές ομάδες και να μας δίνει ανάλογες οδηγίες. Είχα την ανάγκη να βρω πού ανήκω, μου φαινόταν σημαντικό για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, αντίθετα με την έμφυτη τάση μου του να είμαι ανοιχτή στο ανακαλύπτω άλλες θρησκείες. Κανείς από τους γονείς μου δεν μου είχε πει για τη θρησκεία μας όταν ήμουν νέα, έτσι αισθανόμουν ντροπιασμένη, απομονωμένη και μόνη, καθώς τα υπόλοιπα παιδιά βάδιζαν με αυτοπεποίθηση στις αντίστοιχες ομάδες τους, χωρίς εμένα.
Ντροπιασμένη και μπερδεμένη, γύρισα στο σπίτι και ρώτησα τη μητέρα μου τί θρησκεία έχουμε: «Είμαστε Αγγλικανοί!» μου είπε με έμφαση. Ζήτησα παραπάνω πληροφορίες, αλλά καθώς ήταν η συνήθης αντίδρασή της, άρχισε να ενοχλείται από τα συνεχή μου ερωτήματα κι έτσι σταμάτησα.
Αλλά μετά από πολλά χρόνια, ήρθε μια καθοριστική στιγμή, η οποία με τοποθέτησε σε ένα μεγαλύτερο ταξίδι προς το σημείο που βρίσκομαι τώρα με τον εσώτερο εαυτό μου. Η ολοένα ξεδιπλούμενη επίγνωσή μου έχει μεγαλώσει σημαντικά από τότε, εξαιτίας και μόνο ενός γεγονότος: το άκουσμα του μελωδικού ονόματος του Σάτυα Σάι Μπάμπα. Τι απελευθερωτική εμπειρία ήταν αυτή για ένα παιδί της δεκαετίας του ’60. Ένιωθα τόση δίψα να κατανοήσω αυτό το φαινόμενο, σε τέτοιο βαθμό, που ο παλιός μου εαυτός έγινε αγνώριστος. Ήταν ελευθερία για το ποια θρησκεία μπορώ να ακολουθώ και έκφραση μιας πίστης βαθιά μέσα μου, στον υψηλότερο βαθμό. Η ενοποίηση των δυο αυτών, της αφοσίωσής μου στον Σάι και της πίστης μου στην εκκλησία, αυτό που σύμφωνα με άλλους έμοιαζε με διχασμένη πίστη, έγινε για μένα έργο ζωής.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ήμουν μπερδεμένη προσπαθώντας να καταλάβω τη βάση της πίστης μου, αλλά επέμενα. Πάσχιζα να καταλάβω μερικές από τις αντιφάσεις μεταξύ θεωρίας και πράξης στην εκκλησία. Κανένα αληθινό δώρο κατανόησης από τους ενήλικες δεν μπορούσε να δώσει την αίσθηση αυτή του μυστηρίου της πίστης, όπως ο Σάτυα Σάι Μπάμπα μπορούσε. Το ανακάλυψα ταξιδεύοντας και αναμιγνύοντας τις εμπειρίες μου μέσα και έξω από την εκκλησία, επαναπροσδιορίζοντας ένα νέο επίπεδο όσον αφορά στο να είσαι Χριστιανός, λαμβάνοντας την τροφή για την ψυχή μου από το Σάτυα Σάι Μπάμπα.
Συνέχισα να βλέπω αντιφάσεις, οι οποίες με μπέρδευαν στην πορεία και έτσι απομακρύνθηκα από την εκκλησία, πηγαίνοντας μόνο κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων και του Πάσχα. Έκανα μια σημαντική διακοπή στα 20 και στα 30 μου, ερχόμενη πιο κοντά στην πιο βαθιά μου ενστικτώδη πίστη, μέσα από τη διδασκαλία του Σάι Μπάμπα. Επιτέλους είχα βρει αυτό που έψαχνα για να ισχυροποιήσω την πίστη μου στον Ιησού. Η κατανόηση των Ευαγγελίων, της Παλαιάς και της Νέας Διαθήκης, τώρα είχε περισσότερο νόημα για μένα, εμπνευσμένη από τα αγαπημένα, αιώνια διδάγματα του Σάτυα Σάι Μπάμπα.
Το βασικό δόγμα με το οποίο είχα ανατραφεί, μέσα από το φως της συνειδητοποίησης της αλήθειας του ποιος ήταν και είναι πραγματικά ο Θεός, του ποια πραγματικά είμαι, μου έδωσε μια φωνή πολύ πιο δυνατή απ’ ό,τι μπορούσα να φανταστώ. Βρισκόμενη στη σφαίρα της άγνοιας του Θεού, είχα κάνει ένα τεράστιο άλμα πίστης. Η πίστη μου έγινε πολύ πιο βαθιά απ’ ό,τι μπορούσα να φανταστώ. Στάθηκε καταλυτικός παράγοντας στο να αναπτύξω αυτοπεποίθηση, ιδίως στο να σταθώ μπροστά σε ένα πλήθος που καταδικάζει πλήρως την πίστη μου στο Θεό σαν Χριστιανή, με τον Σάι Μπάμπα πάντα στο πλευρό μου, να ενώνει τις Χριστιανικές προσευχές και τα γραπτά, στη μυστική πανταχού παρουσία Του.
Έχω αναλάβει τώρα την ευθύνη στην Αγγλικανική Εκκλησία, σαν έκφραση της εσωτερικής μου φωνής, σαν ιερωμένη που είμαι, να στέκομαι στο αναλόγιο και να διαβάζω από τη Βίβλο, με την αγάπη για τις Ανθρώπινες Αξίες στη φωνή μου, διεξάγοντας πρωινές και απογευματινές προσευχές στον Καθεδρικό Ναό, υπηρετώντας τον Επίσκοπο και Ηγούμενο κατά τη διάρκεια των άγιων τελετών. Πόσο υπέροχο! Ποιος το περίμενε αυτό από ένα μπερδεμένο παιδί, τόσα χρόνια πριν; Τα Χριστούγεννα και το Πάσχα έχουν πολύ μεγαλύτερο νόημα με το να συμμετέχεις στο τελετουργικό κομμάτι της εκκλησίας.
Καθώς έχουμε συγκεντρωθεί εδώ για το Πάσχα, θέλω να αποκαλύψω τη σημασία μιας από τις πιο σημαντικές και έντονες εορτές στο Χριστιανικό ημερολόγιο. Για πολλούς, το Πάσχα θεωρείται πιο σημαντικό, υπό μια πνευματική έννοια, από τα Χριστούγεννα. Και αυτή τη χρονιά, μπαίνουμε σε αυτό με επιβεβλημένο τελετουργικό, ξεκινώντας με τη Σαρακοστή, ταξίδι μέσω της προετοιμασίας του εαυτού, με σκοπό να καθαγιαστούμε εις βάθος, με την πίστη ότι ο Ιησούς ήρθε εδώ για να κάνει την υπέρτατη θυσία για την ανθρωπότητα. Υπάρχουν τόσα που πρέπει να ετοιμαστούν στην εκκλησία για τον τελετουργικό εορτασμό, και πέρυσι είχα το προνόμιο να αφιερώσω και τις δυο εβδομάδες σε αυτόν το σκοπό, με τον Επίσκοπό μας.
Το απάνθισμα όλων αυτών που είναι ο Σάι Μπάμπα, έχει επιβεβαιώσει μέσα μου την πιο απίθανη συμφιλίωση μεταξύ των διαφόρων θρησκειών, που δεν περίμενα ποτέ, αυτή του να βλέπω πέρα από τους περιορισμούς της θρησκείας και της πίστης και να νιώθω την απόλυτη ειρήνη —κυριολεκτικά «την ειρήνη που είναι πέρα από κάθε κατανόηση». Η τελευταία φορά που είδα τον Σάτυα Σάι Μπάμπα ήταν τη φορά που έφυγε από το Μαντίρ, χαιρετώντας μας όλους με έναν χαιρετισμό τέτοιας ειρήνης, που αντηχεί μέσα μου ακόμα και σήμερα. Μένω έκπληκτη όταν βλέπω τη σύνοψη όλων αυτών στα σχέδια μου στο σχολείο, τότε που σχεδίαζα το σήμα της ειρήνης στα σχολικά μου βιβλία. Ο κύκλος έκλεισε.
Το να είμαι Χριστιανή δεν είναι τόσο δύσκολο τώρα για μένα, καθώς έχω τον πνευματικό εναγκαλισμό του Σάι Μπάμπα, αυτή την θαυμάσια ώσμωση όλων των θρησκειών, που ενώνονται μαζί στις προσευχές, τις εικόνες και τα τραγούδια αφοσίωσης.
Με πολλές ευχές σε όλους σας για την ισχυροποίηση της πίστη σας στον Κύριο αυτή την άγια εποχή του Πάσχα.
Judie Rowling, Australia
Μάρτιος 2019
