Όλες οι γιορτές της Ινδίας έχουν μια εσωτερική θεϊκή σημασία. Στην Ινδία , οι γιορτές γιορτάζονται για να αναδείξουν την έμφυτη θεϊκή φύση στον άνθρωπο. Η Ντιπάβαλι διδάσκει επίσης μια ιερή εσωτερική έννοια στην ανθρωπότητα. Κανένα άλλο στοιχείο σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι τόσο σημαντικό όσο το φως. Είναι το φως που μας δείχνει τον δρόμο διαλύοντας το σκοτάδι. Χάρη στο φως, ο άνθρωπος είναι σε θέση να ανταποκριθεί στα καθημερινά του καθήκοντα. Η φλόγα ενός λυχναριού έχει δύο σημαντικές ιδιότητες. Η μία είναι να διώχνει το σκοτάδι. Η άλλη είναι μια συνεχής ανοδική κίνηση. Ακόμα κι αν ένα λυχνάρι φυλάσσεται σε έναν λάκκο, η φλόγα κατευθύνεται προς τα πάνω. Οι αρχαίοι έχουν διδάξει ότι η ανοδική κίνηση της φλόγας υποδηλώνει το μονοπάτι της σοφίας και του Θείου. Ωστόσο, το εξωτερικό φως μπορεί να διαλύσει μόνο το εξωτερικό σκοτάδι, αλλά όχι το σκοτάδι της άγνοιας στον άνθρωπο. Όταν ο Χάνουμαν έβαλε φωτιά στη Λάνκα, αν και υπήρχε φως παντού, η καρδιά του Ράβανα γέμισε με σκοτάδι. Η άγνοια είναι η αιτία της γέννησης και του θανάτου. Αυτός που βρίσκεται σε άγνοια γεννιέται ξανά και ξανά. Αλλά για εκείνον που το φως της Γνώσης λάμπει μέσα του δεν υπάρχει ούτε γέννηση ούτε θάνατος. 

Μπάμπα, από ομιλια που δόθηκε στις 19 Οκτωβριου 1998