Εάν γράφαμε ένα γράμμα, το βάζαμε σε έναν φάκελο, γράφαμε τη σωστή διεύθυνση και κολλούσαμε ένα γραμματόσημο, η επιστολή θα παραδιδόταν, είτε στον γειτονικό δρόμο είτε σε μια μακρινή πόλη όπως το Δελχί, η Καλκούτα ή Βομβάη. Δεν υπάρχει μακριά και κοντά για τη διεύθυνση που γράφεται ή για το γραμματόσημο στην επιστολή. Ομοίως, ο Θεός δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε αυτούς που είναι κοντά Του ή απομακρυσμένοι από Αυτόν.

Αυτό που χρειάζεται είναι να γράψουμε σωστά τη «διεύθυνση» της πίστης. Η πίστη πρέπει να είναι ακλόνητη, ολοκληρωτική και απαλλαγμένη από κάθε είδους αμφιβολία. Η επιστολή με τη διεύθυνση της πίστης πρέπει επίσης να φέρει τη σφραγίδα της αγάπης. Θα πρέπει να είναι ανιδιοτελής. Η εγωιστική αγάπη θα είναι άχρηστη. Όταν η σταθερή πίστη συνδέεται με τέτοια ολοκληρωτική αγάπη, οι προσευχές που απευθύνονται στον Θεό είναι βέβαιο ότι θα Τον φτάσουν. Αυτό το είδος πίστης έχει γίνει σπάνιο στις μέρες μας. Η αυτοπεποίθηση απουσιάζει εντελώς. Πώς μπορεί κάποιος χωρίς εμπιστοσύνη στον εαυτό του για τρεις μόνο μέρες να έχει πίστη στον Θεό;

- Μπάμπα, από ομιλία που δόθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1997