92α Γενέθλια του Μπαγκαβάν Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα - Ομιλία του Εθνικού Συντονιστή της Ελλάδος

 

Χαιρετώ με σεβασμό και ταπεινότητα τον πολυαγαπημένο μας Διδάσκαλο Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα, που βρίσκεται εδώ ανάμεσά μας.

Σεβαστοί γέροντες, εκλεκτοί προσκεκλημένοι, αγαπημένοι μου αδελφοί και αδελφές, Σάι Ραμ σε όλους σας.  

Είναι μεγάλη μου τιμή να στέκομαι εδώ και να έχω την τύχη να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις σε αυτήν τη μοναδική ευκαιρία του Πρώτου Διεθνούς Βεδικού Συνεδρίου και Διαθρησκευτικού Συμποσίου, που διεξάγεται αυτές τις δύο ημέρες στο Πρασάντι Νίλαγιαμ.  Είναι τόσο όμορφη εμπειρία να συναντιέται κανείς με χιλιάδες αδελφούς και αδελφές και φίλους προσκυνητές σε αυτό το ταξίδι της μεταμόρφωσής μας και τελικά της Αυτογνωσίας.

Ήδη ακούσαμε από τον εντιμότατο Κυβερνήτη της Άντρα Πραντές και της Τελανγκάνα ότι όταν ο Σουάμι  αποκάλυψε την Αβαταρική Αποστολή Του, όντας ακόμη μικρό αγόρι, διευκρίνισε τους λόγους της αποστολής του με τρεις λέξεις κλειδιά: “Vedasamrakshana, Vidvatposhana και Dharmasthapana”, δηλ. «Προάσπιση των Βεδών,  Προστασία των σοφών και Επανεδραίωση του Ντάρμα». Οι τρεις αυτές λέξεις είναι αλληλένδετες. Οι Βέδες είναι η βάση του Ντάρμα και οι Vidvans, δηλαδή οι λόγιοι και οι σοφοί, είναι τα μέσα για την υλοποίηση του Ντάρμα.

Στην Μπάγκαβαντ Γκίτα ο Κρίσνα δήλωσε (Bh. G., 4.7-8):

Yadā yadā hidharmasyaglānirbhavati Bhārata

Abhyutthānamadharmasyatad Ātmanam śṛijāmyaham

Ω Μπάρατα! Όταν το Ντάρμα παρακμάζει και το Αντάρμα αυξάνεται, τότε ενσαρκώνομαι.

Paritrāṇāyasādhūnāmvināśāyacadushkṛtām

Dharmasamsthāpanārthāyasambhabāmiyugeyuge

Για την προστασία των καλών, για την καταστροφή του κακών και για την αποκατάσταση του Ντάρμα, ενσαρκώνομαι από εποχή σε εποχή.

Γιατί είναι τόσο σημαντικές οι Βέδες; Επειδή περιλαμβάνουν τις θεμελιώδης αρχές του Ντάρμα. Σε μια πρόσφατη «Σκέψη της Ημέρας» ο Σουάμι είπε ότι «η ηθική παρακμή είναι χειρότερη από την στρατιωτική παρακμή. Οδηγεί σε μεγαλύτερη καταστροφή». Δυστυχώς σήμερα έχουν ξεχαστεί οι αρχές της Αλήθειας και του Δικαίου και μόνο η Δύναμη του Θεού μπορεί να τις φέρει πίσω στη ζωή μας.  

Ο Μπαγκαβάν Μπάμπα, ο Αβατάρ της Εποχής μας, έχει δημιουργήσει ένα μοναδικό εκπαιδευτικό σύστημα, του οποίου οι Ανθρώπινες Αξίες αποτελούν τη σπονδυλική στήλη. Το σύστημα αυτό, που είναι γνωστό ως Sathya Sai Educare έχει πολύ εύστοχα θεωρηθεί ως ο Βέδας του 21^ου αιώνα. Οι Βέδες έχουν περιγραφεί ως Apauruṣeya, που σημαίνει ότι δεν έχουν προέλθει από τον άνθρωπο, αλλά αποκαλύφθηκαν στους αρχαίους σοφούς  κατά τη διάρκεια της βαθιάς σιωπής του διαλογισμού τους. Γι’ αυτό ονομάζονται και Śruti, που κυριολεκτικά σημαίνει «αυτό που ακούστηκε». Οι μεγάλοι άγιοι και σοφοί άκουσαν τη φωνή του Θεού με Τον οποίον ήταν σε ένωση. Ο Ιησούς επίσης είπε: «Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ’ επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού» (Ματθ. δ΄.4).

Με τον ίδιο τρόπο το Παγκόσμιο Εκπαιδευτικό Σύστημα των Ανθρωπίνων Αξιών αποκαλύφθηκε στον σύγχρονο κόσμο από τον θεϊκό Διδάσκαλο Σρι Σάτυα Σάι Μπάμπα. Η λέξη Educare είναι η λατινική ρίζα της Αγγλικής λέξης Education, και σημαίνει «αναδύω, εκδηλώνω, φανερώνω». Σκοπός του Sathya Sai Educare είναι να φανερώσει μέσα από την καρδιά του ανθρώπου τον κρυμμένο θησαυρό των Ανθρωπίνων Αξιών: Αλήθεια, Δικαιοσύνη, Ειρήνη, Αγάπη και Μη-βία – Satya, Dharma, Shanti, Prema και Ahimsa.

Οι Ανθρώπινες Αξίες είναι τα Θεία Ιδεώδη (Ideals), που πρέπει να καθοδηγούν τη ζωή μας. Η λέξη Ideal προέρχεται από την ελληνική λέξη Ιδέα, που εισήχθη στη φιλοσοφική σκέψη από τον μεγάλο Έλληνα φιλόσοφο Πλάτωνα, ο οποίος έζησε στην Αρχαία Αθήνα στα τέλη του 5^ου αιώνα π.Χ. και το πρώτο ήμισυ του 4^ου αιώνα π.Χ. Ιδέα σημαίνει κυριολεκτικά «αυτό που μπορεί να ιδωθεί». Προέρχεται από την Ελληνική ρίζα ιδ- ή Fιδ-, που σημαίνει ‘βλέπω’ και είναι συγγενής με τη σανσκριτική ρίζα Vid-, που σημαίνει επίσης βλέπω, από την οποία προέρχεται η λέξη Veda. Γραμματικά, η λέξη veda είναι ο παρακείμενος του ρήματος vid- και σημαίνει έχω δει, δηλαδή, γνωρίζω. Είναι ταυτόσημη με την Ελληνική λέξη οίδα ή Fοίδα, που είναι επίσης ο παρακείμενος του ρήματος ιδείν και σημαίνει, γνωρίζω. Είναι πολύ γνωστό το ρητό του Σωκράτη που λέει: «ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ», δηλαδή «ΕΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ». Το γεγονός είναι ότι ο Σωκράτης γνώριζε πολύ καλά τη θεϊκή Αλήθεια που δίδασκε όλη του τη ζωή. Αλλά όπως όλοι οι μεγάλοι, ήταν τόσο ταπεινός, ώστε να μην δημοσιοποιεί τη σοφία του. Το ρητό αυτό δείχνει τη βαθιά ταπεινοφροσύνη του Μεγάλου Δασκάλου.

Έτσι λοιπόν, οι Ανθρώπινες Αξίες ή τα Ανθρώπινα Ιδεώδη, δεν είναι απλά ηθικές αρχές που καθοδηγούν τις δράσεις μας στην καθημερινή ζωή, αλλά ακόμη περισσότερο είναι θεϊκές αλήθειες που μπορούν να ιδωθούν με το εσωτερικό μάτι της ψυχής. Δεν προσεγγίζονται απλά με τη συνηθισμένη λογική ανάλυση και τη διασκεπτική λειτουργία του νου, αλλά βιώνονται μέσα από την άμεση φωτισμένη ενόραση της Καρδιάς.

Έτσι, το Sathya Sai Educare σημαίνει την ενότητα των 3H’s: Hands, Head και Heart (Χέρια, Νούς, Καρδιά). EHV = 3HV. Αυτός ο απλός κι ευκολομνημόνευτος τύπος που μας έχει δώσει ο Σουάμι, περιλαμβάνει την ουσία της Εκπαίδευσης Σάτυα Σάι. Η σημερινή εκπαίδευση αφορά κυρίως το σώμα και τον νου (hands, head), αλλά δεν αγγίζει το Πνεύμα ή την Καρδιά (Heart). Ο τύπος 3HV είναι ταυτόσημος με την γνωστή τριμερή διαίρεση της ανθρώπινης ψυχής, που έχει υπέροχα αναλύσει ο Πλάτωνας στο περίφημο βιβλίο του Πολιτεία. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, η ατομική και κοινωνική δικαιοσύνη, η ευτυχία και ευημερία συνίσταται στο να διατηρεί κανείς τα τρία μέρη της ανθρώπινης ύπαρξης, δηλαδή το σώμα, το πνεύμα και τον νου, σε αρμονική συνλειτουργία, με το πνευματικό μέρος της Καρδιάς ή Συνείδησης να έχει την πρωτοκαθεδρία. Όπως πολύ συχνά ο Σάτυα Σάι συμβουλεύει: «Μην ακολουθείτε το σώμα, μην ακολουθείτε τον νου. Να ακολουθείτε τη Συνείδηση».

Χθες ακούσαμε από τον αξιοσέβαστο Gyalton Rinpoche ότι η φύση του Βούδα βρίσκεται σε κάθε ον. Η ‘φύση του Βούδα’ είναι ένα ακόμη όνομα για το πνευματικό μέρος του ανθρώπου. Άτμα, Ψυχή, Πνεύμα ή Φύση του Βούδα, όλα είναι το ίδιο. Ekam Sat Viprāḥ bahudhā vadanti, δηλ. «Η Αλήθεια είναι μία αλλά οι σοφοί έχουν μιλήσει γι’ αυτήν με πολλούς τρόπους», όπως ακούσαμε χθες στο εναρκτήριο τραγούδι του Συνεδρίου.

Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Σάτυα Σάι ήταν ένας απαιτητικός διδάσκαλος. Ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για την εφαρμογή των Ανθρωπίνων Αξιών στην πράξη με τη μορφή της υπηρεσίας προς τον συνάνθρωπό μας. Ο Οργανισμός Σάτυα Σάι πολύ συχνά ονομάζεται Sathya Sai Seva Organization για να δώσει έμφαση στο πνεύμα  της υπηρεσίας που προσφέρεται με αγάπη από τα μέλη του. Μέσα από τόσους τόμους των διδασκαλιών του Σουάμι, στον βωμό Του έχουν επιλεγεί μόνον τέσσερις λέξεις για να μας θυμίζουν τον ιερό σκοπό που διακονεί αυτός ο  Οργανισμός:

LOVE ALL SERVE ALL

(ΑΓΑΠΑΤΕΟΛΟΥΣ, ΥΠΗΡΕΤΕΙΤΕΟΛΟΥΣ)

Η Υπηρεσία είναι η πηγαία πράξη μιας καρδιάς που συνειδητοποιεί την ενότητά της με όλη τη δημιουργία. Καθημερινά ψάλλεται στην Αίθουσα Σάι Κουλβάντ ο ύμνος Purushasūktam που αρχίζει με τα λόγια: “Sahasra sirsha Purushah sahasrāksha sahasrapāt”, που σημαίνουν πως «Όλα τα κεφάλια είναι δικά Του, όλα τα μάτια είναι δικά Του, όλα τα πόδια είναι δικά Του».

Η γνώση της πανταχού παρουσίας του Θεού είναι το κεντρικό μήνυμα των διδασκαλιών του Σάι. Στις ομιλίες Του έχει υπογραμμίσει αυτό το βασικό  μήνυμα αμέτρητες φορές: ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ, που στα Τέλουγκου λέγεται:

Anekatvamlo Ekatvani gurtinchali 

Βλέπουμε αυτόν τον μαγικό κόσμο γύρω μας με τόσες πολλές μορφές και ονόματα. Όμως πίσω από όλη αυτή την πολλαπλότητα υπάρχει μόνο Μία Θεϊκή Αλήθεια. Προκειμένου να γνωρίσουμε αυτήν την κρυμμένη αλήθεια, πρέπει να κατανοήσουμε την αληθινή μας φύση, τον αθάνατο θεϊκό Εαυτό μας. AtmaJnāna, η Γνώση του Εαυτού, είναι ο κύριος στόχος του Οργανισμού Σάτυα Σάι.

Αυτή η γνώση αποτελεί και την ουσία των διδασκαλιών του Σωκράτη. Κάποτε σε ένα ίντερβιου με την Ελληνική ομάδα, ο Σουάμι είπε: «Ο Σωκράτης ήταν ίδιος με εμένα αλλά σε άλλη εποχή. Καθοδηγούσε τους μαθητές του προς την ίδια θεμελιώδη αναζήτηση: «Γνώθι σαυτόν». Τους έλεγε: πάντοτε να θέτετε το ερώτημα: «Ποιος Είμαι; Ποιος Είμαι;» Τότε θα γνωρίσετε την απάντηση: «Δεν είμαι το σώμα, δεν είμαι οι αισθήσεις, δεν είμαι ο νους. Είμαι ο Κύριος του σώματος, ο Κύριος των αισθήσεων, ο Κύριος του νου, είμαι ο αθάνατος Άτμα»!

Ο Σωκράτης ήταν εντελώς αποταυτισμένος από τις αισθήσεις. Δεν δεσμευόταν από την αίσθηση του σώματος. Γνώριζε πλήρως τη θεϊκή του φύση. Στη φυλακή, όταν ο φρουρός του έδωσε το δηλητήριο για την εκτέλεσή του, όλοι οι μαθητές του έκλαιγαν. Εκείνος τους παρηγορούσε: «Γιατί κλαίτε; Αυτό δεν αρμόζει σε έναν πνευματικό αναζητητή. Δεν είναι αυτή η στάση ενός αληθινού φιλοσόφου. «Οι πραγματικοί φιλόσοφοι, είναι πάντα πρόθυμοι να ελευθερώσουν την ψυχή τους από τα δεσμά του σώματος κι αυτή ακριβώς είναι η μελέτη τους – η απελευθέρωση και χωρισμός της ψυχής από το σώμα» (Φαίδων 67d). Ο Σωκράτης άφησε το σώμα του έχοντας τον Θεό μόνο στον νου του και ενώθηκε μ’ Αυτόν. Γι’ αυτό και ο Σουάμι τον αγαπούσε τόσο πολύ. 

Πριν από πολλά χρόνια -ήταν Χριστούγεννα του 1993, Πρωτοχρονιά του 1994- ταξίδεψα στο Πουτταπάρτι για μια ακόμη φορά. Στη διάρκεια του ταξιδιού μου, μελετούσα έναν πολύ σημαντικό διάλογο του Πλάτωνα, που ονομάζεται Φαίδων, στον οποίο ο Πλάτων περιγράφει τις τελευταίες στιγμές του Σωκράτη στη φυλακή μετά την καταδίκη του σε θάνατο. Στην διάρκεια των τελευταίων ημερών της ζωής του ο Σωκράτης έδωσε στους μαθητές του τις τελευταίες του διδασκαλίες σχετικά με την αθανασία της Ψυχής.

Ο νους μου ήταν εντελώς απορροφημένος από τις διδασκαλίες του Σωκράτη και λαχταρούσα να λάβω πνευματική καθοδήγηση από τον ίδιο τον Σουάμι. Πραγματικά, στις 3 Ιανουαρίου 1994, η ομάδα μας ευλογήθηκε με μια συνέντευξη. Ήταν μια αξέχαστη ημέρα της ζωής μου.

Όταν μπήκαμε στο δωμάτιο, ο Σουάμι μας καλωσόρισε όλους, άναψε σαν στοργικός οικοδεσπότης τον ανεμιστήρα, έδωσε βιμπούτι στις γυναίκες και ρώτησε σχετικά με την διαμονή μας στο άσραμ. Μετά από λίγο, γύρισε σε εμένα, με κοίταξε μέσα στα μάτια και με ρώτησε:

“Νεαρέ, τι θέλεις;”

Η απάντησή μου ήταν άμεση: “Θέλω Εσένα Σουάμι, Θέλω τον Θεό!”

Τότε ο Σουάμι περιέστρεψε το χέρι Του με τον γνωστό θαυμαστό του τρόπο και δημιούργησε ένα όμορφο δαχτυλίδι! Ήταν ασημένιο με ένα χρυσό ΟΜ επάνω του. Το έδειξε σε όλους και είπε: “Νέο σχέδιο!” Στη συνέχεια, μου το φόρεσε στο δάχτυλο, που ταίριαζε απόλυτα και παρατήρησε: «Βλέπεις, τέλειο μέγεθος!». Ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Είχα ένα δώρο από τον Δάσκαλό μου, και τι δώρο! Ένα χρυσό ΟΜ, το αρχαιότατο αυτό σύμβολο της θεϊκής αναλλοίωτης Αλήθειας.

Έτσι, η ευτυχία μου δεν είχε όρια. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ο Σουάμι συνέχιζε να με κοιτά μέσα στα μάτια, πηγαίνοντας στο δεύτερο δωμάτιο. Όταν είδε ιδιωτικά μερικούς από το γκρουπ, με ξαναρώτησε:

“Τι θέλεις;”

Δεν ήξερα τι να απαντήσω. Όμως έπρεπε να απαντήσω στον Σουάμι και του είπα: “Σουάμι θέλω Ειρήνη, Δύναμη, Αυτοπεποίθηση.” Τότε ο Σουάμι ξαναρώτησε:

- Γιατί έρχεσαι εδώ;

- Έρχομαι για Σένα, Σουάμι, έρχομαι για τον Θεό.

- Πού είναι ο Θεός;

- Ο Θεός είναι παντού, Σουάμι.

Τότε σηκώθηκε όρθιος και κοιτώντας με βαθιά στα μάτια είπε:

«Κι εσύ επίσης είσαι Θεός! Νομίζεις τώρα ότι είσαι ένας απλός άνθρωπος, αλλά αυτό είναι λάθος. Εάν πιστεύεις ότι είσαι άνθρωπος, τότε παραμένεις άνθρωπος. Πρέπει να σκέφτεσαι: Είμαι Θεός, Είμαι Θεός, Είμαι Θεός!

Κοίτα, ποιος είναι ο Σουάμι; Λέω αυτή είναι η καρέκλα μου, αλλά δεν είμαι η καρέκλα, είμαι διαφορετικός από την καρέκλα. Αυτό είναι το μαντήλι μου. Σημαίνει ότι δεν είμαι το μαντήλι. Είμαι διαφορετικός από το μαντήλι. Παρόμοια, λέω το σώμα μου. Το Εγώ είναι διαφορετικό, το σώμα είναι διαφορετικό. Δεν είμαι το σώμα, είμαι Θεός!

Το ίδιο είναι και με σένα. Θέσε την ερώτηση στον εαυτό σου: “Ποιος είμαι; Ποιος είμαι;” Τότε θα γνωρίσεις την απάντηση: “Δεν είμαι το σώμα, δεν είμαι οι αισθήσεις, δεν είμαι ο νους. Είμαι ο Κύριος του σώματος, είμαι ο Κυρίαρχος των αισθήσεων, είμαι ο αθάνατος Άτμα!»

Έτσι λοιπόν βρισκόμουν στα πόδια του Δασκάλου μου με την βαθιά λαχτάρα της ψυχής μου να εκπληρώνεται. Οι προσευχές μου εισακούστηκαν από τον Σουάμι. Η αλήθεια που μελετούσα στον Σωκράτη, μου δινόταν τώρα από τον ίδιο τον Σουάμι. Τι άλλο να επιθυμήσω; Ωστόσο, τόλμησα να πω:

Σουάμι, γνωρίζω αυτή τη διδασκαλία, αλλά είναι δύσκολο να την πραγματώσω.

Τότε ο Σουάμι έγινε σοβαρός και αυστηρός. Δε φαινόταν διατεθειμένος να δεχθεί το δισταγμό μου.

«Όχι, είπε, δεν είναι δύσκολο. Είναι πολύ εύκολο! Μη σκέφτεσαι έτσι. Το να έχεις χαμηλούς στόχους είναι σφάλμα (low aim is toblame). Είναι σαν να έχεις ένα ‘τσαπάτι’ στο πιάτο σου. Όταν το έχεις μπροστά σου, δεν έχει νόημα να σκέφτεσαι αν είναι καλά μαγειρεμένο, αν η σάλτσα είναι νόστιμη και τέτοιες άχρηστες ερωτήσεις. Πάρ’το και φά’το. Βάλ’ το στο στόμα σου. Τότε θα απολαύσεις τη γεύση του!

Πάντοτε να σκέφτεσαι: Είμαι Θεός, Είμαι Θεός, Είμαι Θεός. Η αναπνοή σου θυμίζει 21.600 φορές την ημέρα αυτήν την αλήθεια.

Σooooooo Χαααααμ, Σooooooo Χααααααμ

Σooo - Εκείνο, Χααμ - Εγώ. Εγώ είμαι Εκείνο, Είμαι Αυτός, Είμαι Θεός!

Δεν είσαι το σώμα, δεν είσαι ο νους, δεν είσαι οι αισθήσεις. Είσαι Σατ-Τσιτ-Άναντα (Ύπαρξη-Συνειδητότητα-Ευδαιμονία). Το Σατ είναι σαν το νερό και το Τσιτ σαν τη ζάχαρη. Όταν αναμείξεις αυτά τα δύο, τότε έχεις το σιρόπι της Ευδαιμονίας - Άναντα! Αυτή είναι η πραγματική σου σάντανα (πνευματική άσκηση). Η Γνώση αυτή δεν αποκτιέται με το διάβασμα, δεν είναι γνώση από βιβλία. Γεύσου τη, βίωσέ τη, απόκτησε την εμπειρία της!»

Κάτω από το φως αυτών των θεμελιωδών διδασκαλιών του Σουάμι για τη Γνώση του Άτμα, θα ήθελα να μιλήσω λίγο πάνω στον πρώτο στίχο του Sri Rudram, ο οποίος είναι ο εξής:

Namaste Rudra manyava utota iśave namaha

namaste astu dhanvane bāhubhyām utate namaha

που σημαίνει,

Ω Ρούντρα! Χαιρετώ τον θυμό Σου και τα βέλη Σου,

το τόξο Σου και τα δυο Σου χέρια.[1] 

Σ΄αυτόν τον στίχο έχουμε τέσσερα στοιχεία, με τα οποία περιγράφεται ο Σρι Ρούντρα:

a. manyuḥ, δηλαδή ο θυμός

b. iśuḥ, δηλαδή το βέλος

c. dhanuḥ, δηλαδή το τόξο

d. bāhū, δηλαδή τα δυό γερά χέρια

Στη φιλοσοφία του Vedānta η ψευδαίσθηση (māyā) έχει δύο δυνάμεις: η μια λέγεται āvaraṇa śakti, η δύναμη που επικαλύπτει, και η άλλη vikṣepa śakti, η δύναμη που προβάλλει. Āvaraṇa śakti είναι το πέπλο που κρύβει την Αλήθεια και vikṣepa śakti είναι η δύναμη που προβάλλει πάνω σε αυτό το πέπλο την απατηλή εικόνα των κοσμικών φαινομένων. Η māyā μπορεί να συγκριθεί με τον θυμό, manyuḥ, του Σρι Ρούντρα, που κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν αβοήθητοι και δυστυχισμένοι. Η συμβολική έννοια αυτού του στίχου είναι ότι προσευχόμαστε στον Παντοδύναμο Θεό να μας απομακρύνει το σκοτάδι της άγνοιας, που μας κάνει να ξεχνάμε τον αληθινό μας Εαυτό.

Τα δύο γερά χέρια του Ρούντρα είναι οι δύο δυνάμεις της māyā, η δύναμη που επικαλύπτει και η δύναμη που προβάλλει. Όταν χαιρετούμε τα δύο γερά χέρια του Σίβα και του ζητάμε να χαλαρώσει το τόξο του, είναι σαν να προσευχόμαστε να μας απαλλάξει από τις δύο δυνάμεις της ψευδαίσθησης, δηλ. την āvaraṇa και vikṣepa śakti. Αυτές οι δύο δυνάμεις, δημιουργούν την ταύτιση με τον κόσμο και κτυπούν με το βέλος (iṣuḥ) της επιθυμίας (āśā). Όταν προσευχόμαστε να πετάξει μακριά το τόξο και τα βέλη του είναι σαν να του ζητάμε να διώξει μακριά μας όλες τις αρνητικές και βλαβερές επιθυμίες. Τέλος, το τόξο, dhanuḥ, μπορεί να συγκριθεί με το σώμα που στα σανσκριτικά λέγεται tanūḥ. Όταν προσευχόμαστε στον Σρι Ρούντρα να λύσει και να ρίξει μακριά το τόξο του, σημαίνει ότι του ζητάμε να μας απαλλάξει από τη σωματική συνείδηση. Εάν, την ώρα που απαγγέλλουμε το Sri Rudram, συγκεντρωθούμε στον βαθύ συμβολισμό και τη σημασία του τότε η Rudraprasna μετατρέπεται σε Rudropanishat!  

Κάθε Σάββατο πρωί, ψάλλεται στην αίθουσα Σάι Κουλβάντ, το δεύτερο κεφάλαιο της Taittirīya Upanishat. Αυτό είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου Βεδικά κείμενα, διότι σε αυτό το κεφάλαιο περιγράφονται τα πέντε περιβλήματα που καλύπτουν τον αληθινό Εαυτό, προκειμένου να βοηθηθεί ο πνευματικός αναζητητής να πάει πέρα από την ταύτιση με τα εξωτερικά περιβλήματα του σώματος, των αισθήσεων, του νου και της διάνοιας, που είναι μόνο τα όργανα που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος και όχι η πραγματική του ταυτότητα. Το κεφάλαιο αυτό τελειώνει λέγοντας, ότι εκείνος που αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος θεϊκός Εαυτός  είναι παρών στα ανθρώπινα όντα και σε όλη τη Φύση ξεπερνά και τα πέντε περιβλήματα και φτάνει στην Αλήθεια που είναι πέρα από την κατανόηση του νου και τη δυνατότητα των λόγων να περιγράψουν:

etamannamayam ātmānamupasankrāmati

etamprāṇamayam ātmānamupasankrāmati

etammanomayam ātmānamupasankrāmati

etamvijñānamayam ātmānamupasankrāmati

etam ānandamayam ātmānamupasankrāmati

tadapyeṣa ślokobhavati

Yato vāco nivartante aprāpya manasa saha

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, οι Βέδες είναι ένας μοναδικός θησαυρός σοφίας, που αν μελετηθούν με ζήλο και απόλυτη αφοσίωση, εξαγνίζουν τον νου και οδηγούν τον πνευματικό αναζητητή κατευθείαν στον στόχο του, που είναι  η Γνώση του Εαυτού(Atma Jñāna).  Πραγματικά, είμαστε τόσο ευλογημένοι που ο Μπαγκαβάν Μπάμπα με τη θεϊκή του βούληση έχει φέρει στο φως την αρχαία σοφία, εμπνέοντας χιλιάδες πνευματικούς αναζητητές σε ολόκληρο τον κόσμο, όχι μόνο να μελετούν και να απαγγέλλουν τα βεδικά κείμενα, αλλά ακόμη πιο σημαντικό, να εφαρμόζουν τις διδασκαλίες τους στην πράξη.

Ας προσευχηθούμε σ’ Εκείνον, να μας αφαιρέσει την άγνοια, αυτήν που κρύβει την Αλήθεια, να μας ελευθερώσει από τα δεσμά του πόνου, του φόβου και του θανάτου και να βιώσουμε τη θεϊκή Ευδαιμονία που είναι η αληθινή μας Φύση.

Θα ήθελα να κλείσω με τον γνωστό στίχο του Sri Rudram που ψάλλεται καθημερινά και είναι γνωστό ως Mahamṛtyumjaya μάντρα :

«Χαιρετούμε με ταπεινότητα και σεβασμό τον τριόφθαλμο Σίβα, που σκορπά γύρω του το άρωμα της Αγάπης και μας παρέχει κάθε αφθονία και ευημερία. Ω αγαπημένε Κύριε! Ακριβώς όπως ένα ώριμο φρούτο απελευθερώνεται από τον μίσχο του, βοήθησέ με να ελευθερωθώ από τα δεσμά της άγνοιας και να μη στερηθώ την αθανασία.»

Tryambakaṃ yajāmahe sugandhiṃ puṣṭi vardhanam

urvārukam iva bandhanān mṛtyor mukṣīya mā`mṛtāt

 

ΤΖΕΪ ΣΑΪ ΡΑΜ!